Herkese merhabalar,çok ama çok güzel bir hafta sonu geçirdim çok şükür.Cumartesi gününü daha sonra anlatacağım.Şimdi bugünden bahsetmek istiyorum.
İstanbul’da doğmadım ama burada büyüdüm.Yani kendimi buralı sayıyorum.Ama buna rağmen bunca senedir insan bir Vefa Bozacısına gitmez mi?Gitmeyebiliyormuş.Örnek ben.
Fakat gitmeyişimi de şöyle açıklayabilirim.Çok fazla boza seven bir insan değildim.Değildim diyorum çünkü artık aşığıyım,hastasıyım.Ne oldu da oldu bilmiyorum biri kulağıma fısıldadı sanki sen bozayı çok seviyorsun diye.Aslında çok önce tv de bir programda bozanın yapılışını izledim çok ilgimi çekti bu arada izlerken canım da boza çekti.Çekiş o çekiş.Akşamcılar gibi iş dönüşü neredeyse her akşam bir boza şişesiyle eve döner oldum.
İşte o andan itibaren de gidip bozayı yerinde içmek istedim.Kısmet bugüneymiş.Yağmurlu hem de çok yağmurlu ve soğuk bir İstanbul pazarında babangayla atladık arabaya,düştük yola.
Şu eşiği aşındıran ayakların arasında bizimkisi de olsun dedik.Gerçekten eşiğe konan mermer resmen aşınıp çukurlaşmış.En çok hoşuma giden de çok daha büyük ve modern bir yer açabilecekken,sokak arasında o tarihi doku ile bütünleşmiş küçücük ama gerçekten küçücük yerin muhafaza edilmesiydi.Bu eşik de onun kanıtı
Bozacının tam karşısında ne olur tabii ki leblebici
Dışarısı soğuk ve yağmurlu içerisi sıcacık ve sıralanmış boza bardakları insanın iştahını baya kabartıyor.İç içebildiğin kadar
Sevgili ATAMIZIN boza içtiği bardak duvarda sergileniyor.Giderken bunu bildiğim ve resmini çekmeyi planladığım halde bozaları görüp de azgın çocuklar gibi daha elimde bardak içerken babangaya ben bir daha içeceğim derken resmi falan unuttum.Ama sağolsun babanga hatırlattı yine.
Orada içtiğiniz yetmedi mi alın evinize götürün sıra sıra dizilmiş boy boy boza kaplarını
İçtiğimiz bana yetmediği için dediğim gibi eve de getirdim.
Oh çok şükür sonunda gidip kendi yerinde bu lezzetin tadını çıkardığım için de çok mutluyum.
Sizinde hayatınızdan mutluluk eksik olmasın ağzınız hep sevdiğiniz lezzetlerle tatlansın.
Herkese güzel bir hafta dilerim sağlık ve bereketle kalın…………….
Etiketler: en güzel boza, fatih, fatih lezzetleri, vefa, vefa bozası
Afiyetler olsun Gülerciğim …
Çok şanslısın ben İstanbulda doğup büyümüş biriyim ama bende gitmedim daha Vefa Bozacısına boza sevmesem de gidip görmeyi isterdim doğrusu. Darısı benim başıma resimler çok güzel olmuş. Sevgiler…
Lezzeti nasıldı pekiii!güzelmiydiii!İmrendirdin şimdi gece gece,afiyet bal şeker olsun:)
istanbulluyum, bir kaç sene önce o sokakda osmanlıca derslerine gittim ama bir kere bile gidip içmedim:) bu da ben işte:))
afiyetler olsun ablacım..
ablam ben yıllarca Fatihte yaşadım, üniversiteyi de İ.Ü de okudum. bir gün aynı senin gibi benim de içime öyle bir dürtü gelmiş ve çıkıp gitmiştik arkadaşlarla. çok sevmem ama oranın ambiansı ne güzeldir. ne iyi etmişsiniz, afiyetler olsun
Bende istiyorum:))))
Atatürk`ün bardağı çok etkiledi beni… Gidip görmek istiyorum. üstüne de boza içmek istiyorum:)))
Afiyet bal olsun canım
Çok öperim seni:)
afiyet bal şeker olsun,leblebilerde benden olsun çorumlu olarak arkadaşım.öpüyorum.
Ortamı yaşattınız, teşekkürler
Burnumun dibinde ama sıksık gidemiyorum. afiyetle olsun canım:)
Boza seven birini görmek çok güzel. Ankara’da da Akman Bozacısının üstüne yok. Vefa’nın Bozasını ben de çok merak ediyorum. Afiyet olsun… Yarasın 🙂
ablacımm bilirim bu güzel yeri..
ahh güzel istanbul ne çok özledim dedim durdum okurken..
sevgiler..
ben hiç boza içmedimmmmm çünkü korkuyorum hihihi:)))ben küçükken:)))derin uykumun ortasında bozaaaa diye adam böğüre böğüre bağırırdı…bende 3,5 atardım :))artık uykumda o ses nasıl geliyosa kulağıma sinerdim yorganın içine ağlasammı uykuya devammı etsem:))))yazık bana…bu yüzden sempatim yoktur bozacılara hihihi…afiyetler olsun size
çok öperim çoook
ya yakinda bir yerim sisecek,ben istanbulda dogdum,büyüdüm,bol bol boza ictim fakat,artik almanyada gurbet ellerdeyim ve bulamiyorum ,gecen hafta yine boza krizim tuttuve kendim yaptim,ama yok vefanin ki gibi olmuyor,yanindan bile gecmiyor,bu ara felaket canim istiyor yine ,offf of
Afiyet olsun.
Çok severim bozayı,kızımı emzirdiğim için ve sütümü arttırdığı için çokda sık içerim.
Ahhh kekşke gidipte oralarda içmek nasip olsa,en tarçınlısından ohhh :)))
Güzel yorumun içinde çok teşekkür ederim.
Sağolasın ablam, zahmet olur. Oğluşun geliyormuş ya, gözlerin aydın olsun. Sefanız bol olsun!
sen yazınca fark ettim benimde böyle tarihi tatları yerinde tatmam gerektiğini. hemen bir h.sonu planına eklnemli
Bizim evde bozacı eşimdir. Hatta annem kendisi yapar. Afiyet olsun Güler ablacım:)
bayılıyorum bozaya ama çok içmemek için hep kendimle savaşıyorum zira loğusalığımda mahvetti beni bozadan aldığım kilolar 🙂
Daha ilkokul, ortaokul yıllarında çok giderdik ama, uzun yıllar var gitmedim. Şimdi kendimden utandım vallahi:)) Orada taze taze içmenin keyfi bir başka olmuştur, afiyet şeker olsun size.
İşte şu son fotoğraftaki fotoğrafla, o fotoğraftaki kaşıkla beni fethettin Gülercim, budur..Ben hiç düşkün değilim ama ikram edildiğinde de asla geri çevirmem, içerim..Diyeceğim ama içilmiyor ki bu mübarek. Bir keresinde puding ikram ettiler sanmıştım:))) O derece yani..Kaşık en iyi çözüm bence de..Afiyet şeker olsun canım benim. Bu arada Perşembe akşamından beri ben de İstanbul’da oğluşumun yanındayım, hakikatten felaket soğudu iki gündür. Sevgiler..
ben ağzıma boza koymamış bir İstanbulluyum.. tadı nasıldır hep merak eder dururum.. Ama beni tanıyanlar “sen içemezsin” diyor, bilemiyorum :))