İnsan bazen yalnız kalıp,kafa dinlemek ister ya,şöyle saatsiz,programsız bir iki saat yaşamak,iyi gelir ya ruha.Koşturmadan,yapacaklarını boşverip,amaçsız küçük bir zaman dilimi.Çalıntı bir zaman.Bugün öyle bir akşam oldu.İşten eve dönerken babangam geç geleceğini söyledi,bebe arkadaşıyla sinemadaydı.Eeee o zaman koşarak eve gitmeye gerek yok dedim kendime.Şöyle iş çıkışı biraz yürüyeyim.Yürürken insan yüzlerini görmeden,flu bir dünyada kendi kendime yürüyeyim biraz.
Hep bir koşturmaca içindeyim ya,İşten çıkıp eve gelene kadar sürede yapılacaklar,kafada sıralanıp,eve gelmiş bebe aranıp gerekli direktifler verilir ya hep.Deep freez den şunu çıkar,yemeği fırına koy ,derecesini ayarla,babanga aranır eksik listesi sayılır,eve gidince vakit olmazsa diye acil telefon görüşmesi yapılacaksa aradan o da çıkartılır.Tamam herşey hazırdır.Servisten indiğin gibi 100 mt maraton koşucusu edasıyla eve girilip,mutfağa atılır.Çünkü ev halkı, aç kurt şeklinde anneyi beklemektedir.Üstümü değişene kadar sayısız soruya cevap veririm o arada.Kaybolan eşyaların yerini bile tamamen doğaçlama söylerim ve haklı çıkarım.Yemek sonrası ev halkı doyduğundan,ritim biraz düşer ,tek tük mutfağa girip çıkmalar olur.Ama dikkatinizi çekerim ben hala mutfaktayım 🙂
Neticede bu akşam bu koşturmaca olmayacak,bana ait bir iki saat.Kafamda bir sürü şey beliriyor ve sönüyor.Şunu mu yapsam bunu mu yapsam derken, kendimi yolda yürür buldum.İlk önüme gelen züccaciyeye girip,raflarını inceledim bir iki parça bir şey aldım ve aynen dediğim, flu dünyada yürüyerek eve geldim.Apartmanın önüne geldiğimde evin camına takıldı gözüm,ışıksız karanlık.Oysa her akşam bu saatte neredeyse bütün odalardan, ışık akardı yollara.Hemen bir içim burkuldu.Her akşam aşağıdan zile basarak anında niye açılmıyor diye,bazen de sinirlendiğim kapıyı anahtarla açtım.Kapısı sonuna kadar açılmış ve kapıda bekleyen insanlarım tarafından,karşılanmaya alıştığım kapı kapalıydı.Bir anahtar darbesi de ona gerekti.Evin içi sessiz ve karanlık.İşte o an anladım ki, yapamayıp bazen de özlediğiniz çoğu şey sadece özlem olduğunda güzel.Gerçeğe döndüğünde soğuk ve keyifsiz.Her zaman ki gibi şükrettim Allaha,kimseyi kapısını açacak insansız ,boş evlere mahkum etmesin diye.Yalnızlık öyle kalabalığın arasında küçük bir kuytu bulup saklanıldığında güzel ve kıymetli.
Oysa gerçek yalnızlık çok yalnız.
Bu yalnız geçen akşamdan kalan da bu oldu.Tam atıştırmalık küçük minikler
Malzemeler
- 150 gr margarin
- 1 çay bardağı sıvıyağ
- 1 çay bardağı yoğurt
- kabartma tozu (bir paket)
- 1 fiske tuz
- 2 yemek kaşığı sirke
- un
- bir yumurta sarısı
- çekirdek içi
- Zorluk: kolay
Yapılışı
Hiç tek bir malzemeden yola çıkarak tarif uyguladığınız oldu mu?Benim arada oluyor.Örneğin bu tarifin yola çıkış noktası çekirdekti.Babanga o kadar çok çekirdek içi almış ki,bir kısmını bu şekilde tüketeyim dedim.
Bu arada malzemelere baktığınızda yağ oranı fazla gelebilir ama,bencebir şey yapıyor ve yiyiyorsanız hakkıyla yapmak lazım.Bu tür tariflere,margarin konulmazsa,öyle kıyır kıyır olmuyor,ağızda dağılmıyor.Bir de sirke önemli.Çünkü o da gevreklik veriyor.
Oda sıcaklığında yumuşamış margarini ve diğer malzemeleri, un hariç derin bir karıştırma kabına koyun.Unu yavaş yavaş ekleyerek yoğurmaya başlayın.Yumuşak ama ele yapışmayan bir hamur elde edene kadar yoğurun.Hamurunuz iyice özdeşleşince, birazunladığınız tezgahın üzerinde bir parmak kalınlığında,merdane ile açın.İstediğiniz şekilde kurabiye kalıbıyla şekillendirip,yağlı kağıt serdiğiniz tepsiye dizin.Üzerlerine yumurta sarısı sürüp çekirdekleri yerleştirin
160 derecede pişirin.
Mutlu ve sağlık dolu bir hafta sonu dileklerimle afiyet olsun.........
Etiketler: Çekirdek, çekirdekli tuzlu kurabiye, çekirdekli tuzlu kurabiye nasıl yapılır, tuzlu kurabiye, tuzlu kurabiye tarifi, Tuzlular
Çok güzel ve de doğru anlatmışsın Gülercim. Ben iş hayatımda senin kadar uzun yol mesafeleri katetmediğim için çok kapı açanım olmadı, bazen açan taraf da oldum ama yine de eve birilerinin geleceğini bilmek bile güzel bir his. Allah hiç birinin eksikliğini göstermesin inşallah. Bir de okurken hafif gülümsedim, dedim ki “Güler de benim oğlum gibi Oğlak burcu, herkesten daha sık yalnız kalmak isteyebilir:)) ” Allah dilediğiniz şekil yalnızlık nasip etsin hep..
Duana âmin diyorum Serapçım bu arada biz oğlaklar biraz öyleyiz
Sevgiler
Bazen ama çok ender yalnız kalmak insana iyi gelir gibi düşünülüyor iyide geliyor hani ama bazen Allah kimseyi yalnız bırakmasın Gülerciğim hep aynı koşuşturma ama hayat geçiyor aslında kalemine sağlık yazdıkların için ellerine sağlık bu güzel keyifli atıştırmalıklar için çok öpüyorum seni. Bu hafta fotoğrafçılık kursum başlıyor merakla bekliyorum bakalım neler öğreneceğim kimlerle tanışacağım sevgiler en kocamanından…
Minecim emin ol fotograf kursu seni cok mutlu edecek
Cok ama cok keyifli oluyor yalnızlığa gelince evet Allah kimseyi ona mahkum etmesin
Gülercim hepimizin kapısını açacak aile biryelerinin olduğu sıcak evleri olsun canım. Kurabiyen nefis olmuş ellerine sağlık canım. Güzel yorumun için de teşekkür ederim yoğunluktan ortalarda yokum onun dışında herşey yolunda sevgiler.
Âmin insallah Handancim sesime ses verdin saol varol
Sevgiler