Ben Kim Miyim?

Ben kim miyim? Ben anne ve babasının tek kızı, abisinin tek kızkardeşi, kardeşinin tek ablası,Allah’a binlerce kere şükürler olsun ki iki tertemiz kalpli, çalışkan merhametli bir mühendis bir de mühendis adayının annesi ve babangasının huysuz ve tatlı kadınıyım.

Ben Kim Miyim?

Bu hayatımın duvarıysa bu yazı da bu duvarda olmalı, olmalı ki yıllar sonra torunlarım, gelinlerim beni bir yerlerden duyup merak edenler bunu beni kalemimden okuyup anlamalı, okurken tanımalı.

Aslında hiç şımartılmayan, ama gerçekte hep de şımartılan biriyim.Baba evinde tek kız olmanın avantajı mı desem, yoksa ailemin sonsuz hoşgörüsü ve bana olan sevgisi mi desem, hep ayak direyen, inatçı ,huysuz bünyesi hep de okşanmış biriyim. Annesinin kıyıp da bir kez olsun iş yaptırmadan büyüttüğü, erkek evlat gibi hizmet ettiği şımarık biriyim.Genç kızlığından beri, süsle püsle hiç arası olmayan, şimdilerde kremler ve makyaj malzemeleri ile boğuşan, sokakta erkek çocuklarla oynayan, erkekvari tavrı ve tarzı ile çoğu insanın yanına yanaşmaya çekindiği biriyim. Çocukluğundan beri aslında yazmayı çok sevmesine rağmen yönlendirme mi kader mi bilinmez, lise de fen bölümünde okumuş, hem çok çalışkan hem de herkesin sevdiği biriyim.

Üniversite de yine onlarca erkek arkadaşıyla, İnşaat Mühendisliği okuyup, onlarla kanka ,dost olmuş,ancak kalbini mahalle arkadaşı Babangaya kaptırmış,onu çok ama çok sevmiş biriyim.Çok genç yaşta evlenip, erkenden ‘’şükürler olsun’’ anneliği tadarak Ankaralı Mühendisi ilk torun olarak aileye kazandırmış, ardından Allah’ın izni ve lütfu ile bebe mühendisle göğsüne bir yıldız daha takmış bir ANNEYİM.

Anne olmak,annem gibi olmak düşüncesini ilke edinmiş, çocuklarına her şeyden önce insan olmayı öğretmeye çalışan biriyim.Onlarla büyüyüp, onlarla öğrenmeye doymayan, sevgi, ilgi arsızı, hırsızı biriyim.Sevgiyi çalmaya aslında ihtiyaç duymayacak kadar, sevgi çemberi  ve koruması içinde yaşayan hayatta, bu güven duygusunu onun beynine, ruhuna kazıyan kahramanı AĞABEY’İ tarafından hem ruhu hem başı okşanan biriyim.

Çok da kolay olmayan fırtınalı dönemlerden, bu Allah’ın lütfu koruma kalkanı ile dimdik, eğilmeden geçen, ruhu çok kırılgan olmasına rağmen, genlerinde ki  Çerkes kanı gereği, eğilip bükülmeyen biriyim.

Girdiği her toplum da, mutlaka sevecek bir insan bulan, gülmeyi hiç ama hiç ihmal etmeyen, hak edeni sevgisi ile boğan biriyim.İnsanları kendi gibi bilen, bunun acısını yaşaya yaşaya, öğrenen ama yine de çok akıllanmayan biriyim.

Hayatta hiçbir zaman paraya, mala çok tamah etmeyen, her zaman elindekilerin kıymetini bilip, hala bir çay süzgeci dahi alsa onunla mutlu olan biriyim.Elindekini, çevresindekini güzelleştirip, orada mutluluk oyunu oynamayı seven biriyim.

Bu oyunun erkek kahramanı babangasını başına taç eden, ama onun başında taç olmayı da bilen biriyim.Her türlü kaprisi ve huysuzluğu hoşgörülüp erkek egemen ev de tek kadın olarak erkekleri tarafından saygı görüp el üstünde tutulan biriyim.

Hayatta istediklerini kenarından köşesinden de olsa yapmayı başarmış kardeşinin ABLACIM kelimesi karşısında ağlayan biriyim.Hala babasının kıyamadığı, yeri gelip çok eleştirip kızsa da kalpten sevdiğini bu yaşta söylediği biriyim.

Ruhu özgür, bedeni tutsak biriyim.Hala sırtında çantası, yanında babangası ile yapacağı gezilerin hayallerini kurup rotalar belirleyen bir deliyim.Mutfağa girdi mi çıkmak bilmeyen, ailesinin birinin ağzından çıkan sözü yerine getirene kadar içi rahat etmeyen biriyim.

Çok konuştuğumdan, sen çok cadısın diyenleri, benim lakabım bu zaten diye gülerek karşılayan biriyim.Sağlam kaynana olacağımı söyleyenlere inat içimden, çocuklarımı seven eşlerini çok ama çok seveceğime yemin eden biriyim.

Ben daha çok şey yapmayı hayal edip, rüyasında sitesine yazılar ekleyecek kadar sitesini ve yazmayı seven biriyim.Herşeyden önce, gerçekten içi sonsuz sevgi dolu, içi ağlasa da yüzü hep gülen biriyim.

Evet benim gördüklerim ve hissettiklerim bu.Bunları yazdım ve daha nicesini yazabilirim ancak sizlerin sabrına da saygı duyan biriyim.

Bugün bir yaş daha büyüdüm.Ama asla yaşlanmadım.Bedenim yaşlanıyor olabilir ama yemin olsun ki içimde yaşayan ruh bundan yıllar önce mahalle kaldırımlarına çizilen çizgilerde sek sek oynayan, ip atlayan kız kadar küçük.Bu bir lütufsa Allah’a sonsuz teşekkürler, yok eğer bedenim ile ruhumun eşit büyümemesi doğum hatasıysa ben bu hata ile yaşamayı çok seviyorum.

Hepinize,hayatıma giren, kalbime dokunan, elimi tutan herkese sonsuz teşekkürler.

Sevgiyle….

Etiketler: , , , , ,

PAYLAŞ & TAKİP ET

Pin It

Abone Ol

Yandaki kutucuğa mail adresini gir, Abone ol butonuna bas, tarifler mail adresine gelsin

Mail abonelik hizmeti
FeedBurner aracılığıyla
verilmektedir.

Yorumlar

  1. mine 11 Ocak 2014 at 15:05 Reply

    Her yazını keyifle okuyan , okuduğum her kelimede aynı benim gibi düşünmüş diyen seni tanıdığım günden bu yana iyi ki tanımışım dediğim güzel arkadaşım doğum günün kutlu olsun hayat sana hep güzellikleri iyilikleri göstersin sevgiler bizden…

  2. Snm 11 Ocak 2014 at 17:20 Reply

    Waaaaaooov…okurken tüylerim diken diken oldu.ne güzelde anlatmışsın kendini..bende kendimi çok şanslı görüyorum seni tanıdığım ve seninle yollarımıızın kesiştiği için..herzaman birbirimizin hayatında olmamız dileğiyle…tekrar iyi ki doğdun.seni çok seviyorum…
    Snm

  3. aylin turksen Aysel 11 Ocak 2014 at 20:26 Reply

    Aynen anlattığı gibi olduğuna şahidim. İşte bu dünyayı boyle bir insanla paylastigima cok memnunum. Bir de arkadaki kilometrelerce ayrılık olmasa iyiydi. Seni çok seviyorum

  4. Derya 12 Ocak 2014 at 15:58 Reply

    Nice güzel yıllara 🙂

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir